HINDI NATUTULOG ANG BUWAN
Hangga’t gising pa ang bituin na iyan;
Hindi pa rin matutulog itong buwan;
Sasamahan ka kahit sa katapusan;
Sumikat man ang araw sa kalawakan;
Papabantayan kita sa mga ulap;
Tumingin ka lang naman sa alapaap;
Tutuparin ang iyong mga pangarap;
Huwag ka lamang titigil na magsumikap;
​
Ang unti-unting pagbagsak nitong ulan;
Kasunod nang pagsilay ng kalangitan;
Hindi na ulit titigil sa pag-laban;
Hihinto at nagpapahinga lang naman;
Mag-isa ka lang rito sa daraanan;
Madilim man itong iyong pupuntahan;
Lagi pa ring ikaw ang ‘king sasamahan;
Bibigyan ko ng liwanag itong daan.
SANA SA SUSUNOD IKAW NA
Hihiling na ako sa mga tala;
Subalit ‘di ako maniniwala;
Sapagkat nawalan na ng tiwala;
Ngunit ako rin naman ang may sala;
Patuloy lamang na naguguluhan;
Hindi na alam ang patutunguhan;
Sarili na ay iyong sinasaktan;
Gusto ko na lang talagang takasan;
Nakatulala ako sa kawalan;
Ginugulo na ng kinabukasan;
Ano ba ang nagawang kasalanan?;
At ito ang aking nararamdaman?;
Ang iyong sinambit na salita;
Iyan ang nais marinig ng tenga;
Sabi mo, sa’kin ka naniniwala;
At sana pati ako maniwala.
KAIBIGAN MO BA ANG KISAME?
Nakapikit na dapat ang mga mata;
At mahimbing ang iyong tulog sa kama;
Subalit sa kisame nakatingala;
Pinapanood ang mga alaala;
Iiling na lamang ba at tatawa na?;
Sapagkat mamaya nama’y naiyak na;
Ano nanaman ba itong ginagawa?;
Hindi na kasi ito nakakatuwa;
Ngunit nang naluha sa kalagitnaan;
Bigla ka lang dumating at pinatahan;
Hindi ka man maaaring mapuntahan;
Damdamin naman ay iyong pinagaan;
Kung sakaling tadhana ako’y pagbigyan;
At ikaw ay tuluyan nang masilayan;
Iyo sanang laging pakatatandaan;
Hindi na muli iisiping lumisan.
TATAKBO BA KAPAG NATATAKOT?
‘Di nais ng aking mata ang pula;
Kapag nasa taas ay nalulula;
At sa dilim naman ay namumutla;
Kung hahabulin ay matutulala;
Subalit ano ba itong nangyari?;
Sapagkat aking hindi na mawari;
Na ang gan’to pala ay maaari;
Kahit ilang beses ko pang sinuri;
​
Ang pula sa’kin ay nagpapasaya;
T’wing nasa matayog ay maligaya;
Liwanag ay hindi na kinakaya;
Tumakbo na nang ‘di kita mataya;
Iba na ang aking kinakatakot;
‘Di naman gaanong masalimuot;
Pero labis itong nakakalungkot;
Itong reyalidad ko ay bangungot.
IKALAWANG KABANATA
Patuloy ang paglipat ng pahina;
Sinusuri isa-isa ang letra;
Naghihinagpis ulit sa may-akda;
Hindi nais ang bagong kabanata;
Makikiusap ba sa manunulat?;
Na kung pwedeng palitan ang sinulat;
O itatapon na lang ba ang aklat?;
Bakit naman kasi ‘to ang pamagat?;
Maganda naman ang mga tauhan;
Huwag lamang mababasa ng ulan;
Marahil ikaw ay maiiwanan;
Sa awtor ba ay hihiling na naman?;
Sana sa ikalawang kabanata;
Ayaw nang gumanap na kontrabida;
Sapagkat ako ay hindi masama;
Subalit ako naman ang makata.
